Πτυχιό σημαίνει.........ξενιτιά!

Το ψωμί της ξενιτιάς... ήταν ξερό, για καποιους Έλληνες τις δεκαετίες του '50 και του '60. Ορδές συμπατριωτών μας, ξεχύθηκαν στις εκβιομηχανοποιημένες οικονομίες της Αμερικής, της Γερμανίας, της Αυστραλίας κτλ. προσφέροντας την εργασία τους, για ένα καλύτερο μέλλον που η Ελλάδα αδυνατούσε να τους προσφέρει. Οι σημερινοί πληθυσμοί αποδήμων Ελλήνων σύμφωνα με την wikipedia έχουν ως εξής:

Ο Απόδημος Ελληνισμός διακρίνεται επίσης σε κατά Χώρα κοινότητες, οι πολυπληθέστερες των οποίων κατά Ήπειρο και Χώρα είναι:

Αμερική (Ήπειρος)

Αργεντινή: 20.000 (υπολ.)^[2]

Βραζιλία: 25.000 (υπολ.)^[2]

ΗΠΑ: 1.213.807 (απογρ. 2000)^[3] – ο αριθμός ατόμων ελληνικής καταγωγής υπολογίζεται σε 3.000.000^[4]

Καναδάς: 215.105 (απογρ. 2001)

Ασία

Αρμενία: 1.176 {^[2]

Γεωργία: 15.166 (απογρ. 2002)^[5]

Καζακστάν: 12.703 (απογρ. 1999)^[6]

Ουζμπεκιστάν: 9.500 (est.)^[7]

Αφρική

Αίγυπτος: 3.800 (υπολ.)^[8]

Ζαΐρ.........5.000 ^[2]

Ν. Αφρική: 120.000 ^[2]

Ευρώπη

Αλβανία: 58.785 (απογρ. 1989)^[9]

Αυστρία: 5.000 (υπολ.)^[10]

Βέλγιο: 35.000 (υπολ.)^[11]

Βουλγαρία: 3.408 (απογρ. 2001)^[12]

Γαλλία: 35.000 (υπολ.)^[13]

Γερμανία: 370.000 (υπολ. 2006)^[14]

Ελβετία: 11.000 (υπολ.)^[15]

Ηνωμένο Βασίλειο: 212.000 (υπολ.)^[2]

Ιταλία: 30.000 (υπολ.)^[16]

Λουξεμβούργο: 2.000 (υπολ.)^[17]

Μολδαβία: 3.000 (υπολ.)^[18]

Ολλανδία: 12.500 (υπολ.)^[19]

Ουγγαρία: 2.509 (απογρ. 2001)^[20]

Ουκρανία: 91.500 (απογρ. 2001)^[21]

Ρουμανία: 6.513 (απογρ. 2002)^[22]

Ρωσία: 97.827 (απογρ. 2002)^[23]

Σερβία: 15,000 (υπολ.) ^[24]

Σουηδία: 12.000 – 15.000 (υπολ.)^[25]

Τσεχία: 3.231 (απογρ. 2001)^[26]

Τουρκία: 2.500 (υπολ. 2006)^[27]

Ωκεανία

Αυστραλία: 375.703 (απογρ. 2001)^[28]   

Νέα Ζηλανδία: (υπολ.)^[2]

Πάντως εάν λέγανε σε όλους αυτόυς τους Έλληνες που πρόκοψαν, μεγάλωσαν τα παιδιά και τα εγγόνια τους στο εξωτερικό, ότι 50-60 χρόνια μετά την δική τους φυγή, σχηματίζεται σιγά σιγά στην Ελλάδα ένα νέο κύμα μετανάστευσης, μάλλον δεν θα το πίστευαν! Κι όμως η ιστορία επαναλαμβάνεται...

Εν έτει 2011, και διαμέσου μίας οικονομικής (και κοινωνικής θα πρόσθετα εγώ) κρίσης, όλο και περισσότεροι νέοι Έλληνες παίρνουν την μεγάλη απόφαση να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές εστίες προς αναζήτηση ενός αξιοπρεπούς μέλλοντος που η Ελλάδα των τόσων προβλημάτων, τους αρνείται κατηγορηματικά. Η ουσιώδης διαφορά με τους προκατόχους τους στην μετανάστευση, είναι το επίπεδο σπουδών των νέων μεταναστών. Πτυχιούχοι ΑΕΙ, αριστεύσαντες στα Ελληνικά Πανεπιστήμια, με μεταπτυχιακά σε επιστημονικούς κλάδους, αναζητούν κράτη της Ευρώπης κυρίως, στα οποία οι επιστημονικές τους γνώσεις και εξειδικεύσεις δεν θα μεταφράζονται σε 750 ευρώ και σε ανασφάλιστη εργασία. Ο ανταγωνισμός μεγάλος αλλά η ζήτηση παραμένει ακόμη σε ικανοποιητικά επίπεδα για πτυχιούχους ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Τα εφόδια των Ελλήνων ικανοποιητικά και αξιοζήλευτα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των Ελλήνων οδοντιάτρων που εργάζονται στην Μεγάλη Βρετανία. Μέχρι το 2006, υπήρχαν πάνω από 3000 Έλληνες οδοντιατροι εκεί, με τους αριθμούς τους να έχουν αυξηθεί κατά πολύ μέχρι τώρα. Οι αμοιβές, για έναν νέο οδοντίατρο, πολύ ικανοποιητικές, φτάνουν στα τριπλάσια περίπου επίπεδα αναλογικά με την Ελλάδα (δεδομένου ότι ο οδοντιατρικός κλάδος είναι από τους πιο καλοπληρωμένους στην χώρα μας) και η ανεργία στον κλάδο μηδαμινή. Το δίλημμα στο οποίο κλήθηκαν να απαντήσουν πρωτού μεταναστεύσουν ήταν το εξής: "Παραμονή στην Ελλάδα με δάνειο και εξοπλισμό οδοντιατρείου ή μετανάστευση και 4-5 χρόνια εργασίας τα οποία θα αποφέρουν το απαραίτητο κεφάλαιο, χωρίς δάνειο, για το άνοιγμα οδοντιατρείου πίσω στην πατρίδα." Μάλλον η δεύτερη επιλογή ακούγεται πιο προσιτή στον κάθε νοήμονα άνθρωπο.

Το παράδειγμα των οδοντιάτρων χαρακτηριστικό αλλά όχι μοναδικό. Μηχανικοι Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, Πολιτικοι Μηχανικοί, Αρχιτέκτονες, Περιβαλλοντολόγοι και άλλοι κλάδοι πρωτοστατούν στην νέο κύμα φυγής από την Ελλάδα που χτυπάει την πόρτα ολο και σε περισσότερες Ελληνικές οικογένειες.
Και το ερώτημα που γεννιέται είναι το εξής. Όταν το καιονούριο ελληνικό ανθρώπινο δυναμικό ξενιτεύεται, ποιος θα μείνει στην Ελλάδα για να δουλέψει και να στηρίξει τα σχεδόν χρεωκοπημένα μας ταμεία; Κι αν είναι τώρα σχεδόν χρεωκοπημένα, σε 20 χρόνια πουοι εισφορές θα μειωθούν κι άλλο λόγω της μετανάστευσης (και φυσικά και της μαύρης εργασίας) πως θα είναι; Να μία ερώτηση που πρέπει να μας απασχολήσει όλους! Μία λύση θα μπορούσε να προέλθει απο τους αυξα΄νομενους αριθμούς μεταναστών προς τη χώρα μας, εάν αυτοί  σε συνεργασία με τους Έλληνες εργοδότες, δεν ασπάζοταν το δόγμα-μάστιγα της "Μαύρης Εργασίας".
Πέρα από τα πρακτικά προβλήματα που προκύπτουν από την μετανάστευση, πάντα υπάρχει και το ηθικό ζήτημα του θέματος. Η Ελλάδα πλέον δεν μπορεί να "ταϊσει" τα παιδιά της και τα διώχνει. Κακά τα ψέμματα, οι στίχοι του γνωστού τραγουδιού φαντάζουν επίκαιροι όσο ποτέ άλλωτε: "Και δεν δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς, που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς"

Το παρήγορο της όλης υπόθεσης είναι ότι μεγάλη μερίδα των νέων μεταναστών, φεύγει με την προοπτική να επιστρέψει όταν τα πράγματα βελτιωθούν στην Ελλάδα. Αλλά πότε τα πράγματα θα βελτιωθούν; Αυτό μάλλον είναι στο χέρι, αυτών που παραμένουμε πίσω. Από μας μάλλνο θα εξαρτηθεί το πότε αυτό το κύμα της μετανάστευσης (και οι ηθικές προεκτάσεις του), θα περάσει στην ιστορία σαν μία ακόμη μαύρη σελίδα της νεοελληνικής ιστορίας.
Ορισμένοι ηδη πιστεύουν ότι όποιος φεύγει ταυτόχρονα φυγομαχεί και "ξεπουλάει" την Ελλάδα για ένα καλύτερο αύριο. Δεν συγκαταλέγομαι σε αυτούς. Προσωπικά πιστεύω ότι από την στιγμή που η Ελλάδα σου γυρνάει την πλάτη, καλά θα κάνεις να αναζητήσεις αλλού το αύριο. Άλλωστε δεν είναι λίγα τα παραδείγματα εθνικών ευεργετών που από την ξενιτιά βοηθούσαν τους Έλληνες που έμειναν πίσω. Κάλλιστα μπορούμε να παραμείνουμε Έλληνες και στο εξωτερικό βοηθώντας την χώρα μας από διαφορετικό πόστο.

Όταν η Ελλάδα μπορέσει να ταϊσει όλα τα παιδιά της, σίγουρα κι αυτά δεν θα την εγκαταλέιψουν. Αλλά κάτι μου λέει ότι αυτή η στιγμή αργεί. Σίγουρα θα έρθει, αλλά μέχρι τότε υπομονή...

Κλείνοντας απευθυνόμενος σε νέους και παλιούς μετανάστες, σας ευχομαι καλό κουράγιο και η πατρίδα σας περιμένει πίσω όποτε πιστέψετε ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου!