Ασκητική

"Είμαι ένα πλάσμα εφήμερο, αδύναμο, καμωμένο από λάσπη κι ονείρατα. Μα μέσα μου νογώ να στροβιλίζουνται όλες οι δυνάμες του Σύμπαντου."

Ν. Καζαντζάκης

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Το Όρος...

Όσο πάει και φουλάρει... Μακριά από άγχος, δουλειές, πολιτικούς και γυναίκες, όλο και περισσότεροι Έλληνες άντρες, ρίχνουν το βλέμμα προς το "περιβόλι της παναγιάς", αναζητώντας είτε την εσωτερική γαλήνη που πολύ απλά στα αστικά κέντρα έχει χαθεί προ πολλού, είτε τη διασύνδεση με τα θεία και ανακάλυψη της προπατορικής ένωσης με το Θεό και τα όσια αυτού του τόπου.

Το Άγιο Όρος, με την ασκητική ζωή που αυτό επιβάλλει στους κατοίκους του, και το πέπλο κατάνυξης αλλά και μιας μυστηριώδους ιερότητας, που άλλες φορές σε γοητεύει και άλλες φορές σε τρομάζει. Με μοναχούς, που μοιάζουν από μακριά με μαύρα στίγματα πάνω στο άγριο τοπίο, που δαμάζουν την αγριότητα του τοπίου, σε έναν ατέρμονο χορό Πίστης και επιβίωσης (που ίσως αυτά τα δύο δεν έχουν συνδεθεί περισσότερο ιστορικά σε πολλά μέρη του κόσμου), να περιμένουν καρτερικά και φιλόξενα νέους επισκέπτες, πρόθυμοι να τους υποδεχτούν και ίσως να τους μεταλαμπαδεύσουν και λίγη από τη σοφία του Θεού, που όσο και αν τη βλέπουμε πάνω τους έκδηλη να καθαγιάζει τις καθημερινές και τις πολύ απλότερες στιγμές τους, τόσο λυπούμαστε που χάνεται όλο και περισσότερο από εμάς του "κοσμικούς".

Το Όρος λοιπόν, τον τελευταίο καιρό, λόγω της κρίσης (και όχι μόνο) δείχνει πολύ δημοφιλές ως εναλλακτικός προορισμός για ορθόδοξους άντρες, που επιλέγουν να δώσουν μία μούντζα στις σύγχρονες πόλεις και το σύγχρονο τρόπο ζωής (έστω και για λίγες μέρες) και να αναζητήσουν κάτι λιγότερο συμβατικό και σύγχρονο ως προορισμό διακοπών (αν μπορούν να χαρακτηριστούν ως διακοπές). Το γερμανικό Spiegel αφιέρωσε ρεπορτάζ σε αυτήν την τάση των νεοελλήνων, λέγοντας για απεγνωσμένους και απελπισμένους άντρες της κρίσης, που αποκλείουν για λίγες μέρες τον υλικό κόσμο και τους πειρασμούς του, και αναζητούν "ότι πιο κοντινό στον παράδεισο" όπως χαρακτηριστικά αναφέρει. Με μία δόση ζήλιας στο βλέμμα αναφέρεται στο σπαρτιάτικό τρόπο ζωής, που έχει αναχθεί σε κοσμοθεωρία ανάμεσα στους μοναχούς, αλλά και στην διάθεση αυτομόλησης που διακρίνει τους επίδοξους επισκέπτες.

Προσωπικά δεν έχω επισκεφτεί το Άγιο Όρος ακόμη. Σίγουρα κάποια στιγμή θα γίνει κι αυτό. Τα σκάνδαλα που κοσμούσαν τα κεντρικά δελτία ειδήσεων λίγα χρόνια πριν (Βατοπαίδι κτλ.) είχαν πλήξει προς στιγμήν το κύρος (όχι σε διεθνές επίπεδο, αλλά μόνο εντός των συνόρων μας) του Όρους ανάμεσα στους Έλληνες, αποχαρακτηρίζοντας το, προσωρινά, από μέρος κατάνυξης και προσευχής και δίνοντας του μία πιο γκανγκστερική "ομορφιά". Παρολαυτά, τα πάθη των ανθρώπων και τα συμφέροντα κυβερνήσεων και  των ΜΜΕ, αν και φάνηκαν αρχικά να επιβάλλονται και να κερδίζουν τη μάχη με το Όρος, εν τέλει φαίνεται να το ωφέλησαν, αφού κατάφεραν να συσπειρώσουν τους υποστηρικτές του. Το Όρος για εμένα (και ως χριστιανό και ως Έλληνα) δε μπορεί τόσο εύκολα να σβηστεί από τη σκέψη και ίσως και το πνεύμα του Ελληνισμού, και τα τηλεσκάνδαλα μοιάζουν πολύ λίγα και αδύναμα, για να το πτοήσουν σε τελικό στάδιο. Εκείνο δε, μοιάζει να ψηλώνει όλο και περισσότερο, αναδυόμενο από τα νερά του Αιγαίου.

Δυσπρόσιτο, αναχρονιστικό, αρνούμενο να συμβιβαστεί με τις ανάγκες των καιρών παραμένει πεισματικά προσκολλημένο σε ιδέες και αντιλήψεις που όλο και απομακρύνονται από την ατζέντα του σύγχρονου Έλληνα. Κι όσο κι αν κάποια από τα στοιχεία που το συνθέτουν, μοιάζουν να έχουν υποταχθεί στα "πάθη" των καιρών, τα υπόλοιπα στοιχεία, υπομένουν στωικά τα ραπίσματα και τις νεοελληνικές νοοτροπίες, προσηλωμένοι σε όλα εκείνα τα ένστικτα, που τους οδήγησαν στο να απαρνηθούν τις ευκολίες αλλά και τα "πρέπει" του κοσμικού τρόπου ζωής. Άλλο οργανωμένοι σε μοναστικές ομάδες, με ιεραρχία αλλά και κανόνες, και άλλοι πλήρως απομονωμένοι, σαν μία εξευγενισμένη σύγχρονη μορφή στυλίτη, κοιτούν το μέλλον μέσα από τα μάτια του Θεού, αρνούμενοι να επηρεαστούν από τις μανίες των καιρών, από τις κρίσεις και τις έριδες, αλλά και από τα τέρατα που κρύβουμε στο ντουλάπι μας και που επιμελώς τα τρέφονται από τηλεοράσεις και κέντρα διακυβέρνησης.

Το άρθρο αυτό το αφιερώνω στους ανθρώπους που μπορεί αυτή τη στιγμή, που εγώ αράζω στην Αθήνα με το λαπτοπ παραμάσχαλα, να προσεύχονται για τη ψυχή μου, με τον τρόπο που έμαθαν και ενστερνίστηκαν. Αυτούς τους ανθρώπους λοιπόν, που δεν τους έχω γνωρίσει ποτέ, τους εκτιμώ και τους σέβομαι, και όσο κι αν η σύγχρονη Θρησκεία, κατρακυλώντας, προσπαθεί να τους τραβήξει μαζί της στο γκρεμό, εγώ νοερά θα απλώνω το χέρι μου να κρατηθούν, πεπεισμένος ότι δεν τους αξίζει τέτοια συμπεριφορά.




διαβάστε περισσότερα "Το Όρος..."

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

Φίλος με τη σοφία

Καιρό έχω να φιλοσοφήσω. Αυτοαναλώνομαι συνήθως στο να προσπαθώ να γελοιοποιήσω τους πάντες και τα πάντα, αρνούμενος να αράξω στην αιώρα μου, με ένα τσαμπί σταφύλια στο χέρι, και απλά να κοιτάω το ταβάνι, φωνάζοντας οτιδήποτε μου έρχεται στο μυαλό. Κάτι σαν αρχαιοελληνικό συμπόσιο, χωρίς το ομοφυλοφιλικό κομμάτι του προγράμματος.

Κι όμως, ακόμη κι εγώ, ένα κομμάτι κρέας που νομίζει ότι μπορεί να αστειεύεται και να πιάνει στο στόμα του παπάδες, πολιτικούς και καλλιτέχνες, ακόμα κι εγώ λοιπόν, ώρες ώρες νιώθω την κουλτούρα να μου γαργαλά τις φλέβες και τη φιλοσοφία να ανεβαίνει από το στομάχι μου προς τον οισοφάγο, σαν χαλασμένο βρώμικο. Ε ναι! Αμπελοφιλοσοφώ κι εγώ ενίοτε διερωτώμενος για τα μεγάλα και άλυτα μυστήρια τις ανθρωπότητας, επιδιώκοντας να ρίξω λίγο φως στις πιο σκοτεινές γωνιές της ύπαρξης και στα δαιδαλώδη σοκάκια της ψυχής. Αφού φιλοσοφήσω αρκετά βέβαια, τρώω παγωτό και βλέπω ειδήσεις στο MEGA (ταβανόπροκα στο μάτι....)για να έρθω στα συγκαλά μου.

Σήμερα θα φιλοσοφήσω μέχρι τα μπούνια, τόσο πολύ,  που αν φιλοσόφιζα λίγο παραπάνω, θα μου έδιναν από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. μία συνιστώσα να την κάνω ότι θέλω.  Αλλά δε θα την έπαιρνα γιατί η μητέρα μου ανέκαθεν μου έλεγε να μην παίρνω πράγματα από ξένους.

Κι όσο αμήχανα, ψάχνω το θέμα για το οποίο θα φιλοσοφώ για το επόμενο μισάωρο, γιατί δεν αρκεί μόνο να θες να φιλοσοφ'ησεις αλλά να' χεις κι ένα θέμα, όχι γενικά και αόριστα (αν μπορείς να φιλοσοφείς γενικά κι αόριστα βάλε υποψηφιότητα στις επόμενες βουλευτικές ή γράψου σε ΜΚΟ ανθρωπίνων δικαιωμάτων!), όσο αμήχανα ψάχνω το θέμα λοιπόν,συνειδητοποιώ ότι ο  ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΟΣ ραδιοφωνικός σταθμός ελληνικής έντεχνης και ψιλολαϊκής μουσικής (κουλτουριάρικος κοινώς) που ακούω εδώ και κανένα 4ωρο σήμερα το βράδυ, έχει βάλει μια playlist και απλά παίζει τραγούδια, το σποτάκι του σταθμού και διαφημίσεις. Όλως τυχαίως είχε πάρει το μάτι μου τις μετρήσεις ραδιοφωνικής ακρόασης στην Αθήνα, έναν ή δύο μήνες πριν, κι ο συγκεκριμένος ήταν....πρώτος! Συμπεράσματα:
α) Σαν ακροατές είμαστε ζώα.... Μας αρκεί μια playlist για να αναδείξουμε ένα σταθμό σε πρώτο σε ακροαματικότητα. Ο ραδιοφωνικός σταθμός που σέβεται τον εαυτό του, δεκαοχτώ με είκοσι ώρες το εικοσιτετράωρο πρέπει να μεταδίδει ΕΚΠΟΜΠΕΣ! You know εκπομπές;;;; Αυτό που προσλαμβάνουμε έναν υπάλληλο, του δίνουμε κάποια χρήματα και χαζολογεί ή φιλοσοφεί, παίζοντας παράλληλα και όμορφα τραγούδια....
β) Από τη στιγμή που πάιζεις μία Playlist εδώ και 4 ώρες, γιατί βάζεις διαφημίσεις ανάμεσα;;;; Δεν έχεις να πληρώσεις συντελεστές εκπομπής για να δικαιολογείς έξοδα ρε ιδιοκτήτη του σταθμού;;; Πως την έχεις δει δηλαδή;;;  Θα τα παίρνεις εσύ από τους χορηγούς, κι όταν έρχεται η στιγμή να δώσεις κι εσύ, θα βάζεις playlists;;;; ΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΠΟΥΠΟΥΛΑ ΣΤΑ FM....
γ) Η τηλεόραση στα ΜΜΕ είναι ο πρώτος διδάξας, και τα υπόλοιπα απλά την ακολουθούν όπως τα παπάκια την μαμά πάπια... Όταν ρίχνει το επίπεδο η τηλεόραση, είναι σαν να εκπαιδεύει το κοινό σε χαμηλότερα standards. Κι έτσι αργότερα, το έτοιμο και ολιγαρκές κοινό ανέχεται και το χαμηλό επίπεδο στο ραδιόφωνο, τις εφημερίδες και τα λοιπά!

Κλείνει η παρένθεση! Πιστεύω ότι βρήκα το φιλοσοφικό θέμα που έψαχνα για να του αλλάξω τα πετρέλαια, απόψε το βράδυ. And the winner is.................... (ήχοι από τύμπανα και ταμ-ταμ)
Ο ΦΡΟΫΝΤ!
Και όχι γενικά ο Φρόυντ, αλλά ένα απόφθεγμα του στο οποίο αυτολεξεί ανέφερε: "Το πραγματικό αρσενικό είναι μονογαμικό"

1, 2, 3... ΠΑΜΕ: "τι λες ρε αγάμητε, παλιαδερφή, κρυόκωλε γερμαναρά (αυστριακέ αλλά το ίδιο είναι), που κατεβήκατε από τα δέντρα και μάθατε να φιλοσοφείτε, ψευτοκουλτουριάρηδες, ψυχοπαθείς με ψυχοφάρμακα και ζουρλομανδύες, τράβα ρε να βάλεις καμιά κάλτσα με πέδιλο και να κυλιστείς στα χορτάρια, που μου κατεβήκατε από τα βουνά και θα μας κόψετε και το φίκι-φίκι...
Το έβγαλα από μέσα μου, απέδειξα ότι είμαι και γονιδιακά Έλλην, και πάμε παρακάτω...

Το απόφθεγμα αυτό υπέπεσε στην αντίληψη μου λίγες μέρες πριν, με τη μορφή εικόνα ανερτημένης στο facebook, από φεμινίστρια χρήστη.
Μπορώ να υποθέσω με ασφάλεια ότι η εν λόγω μονογαμικότητα δεν αναφέρεται στο θεσμό του χριστιανικού γάμου (αφού ο Φρόυντ ήταν άθεος) αλλά γενικά στη μονογαμία. Κοινώς καθώς είχε βουτήξει στα αβαθή της ανθρώπινης ύπαρξης, και διακρίνοντας τα σερνικά απο τα άλλα, συμπέρανε ότι για να' ναι full straight το σερνικό θα πρέπει το πιστόλι του να το αδειάζει σε συγκεκριμένο πεδίο βολής. Η εναλλαγή πεδίων βολής μάλλον σε κάνει gay, για κάποιους λόγους.
Για να σοβαρευτώ λίγο. Η πρώτη απορία μου επί του θέματος είναι τι εννοεί λέγοντας "πραγματικό αρσενικό"; Το εννοεί βιολογικά; ή μήπως εννοώντας τον λεβέντη, τον αρρενωπό, τον Κούρκουλο που καίει τα υπάρχοντα του στην αυλή, το σωστό αρσενικό που τιμά τα παντελόνια του;
Στη πρώτη περίπτωση μάλλον πρέπει να συμβουλευτούμε έναν βιολόγο ή έναν γενετιστή ή τέλοσπάντων κάποιον των θετικών επιστημών, ο οποίος με μελέτες και πειράματα θα αποδείξει ότι η τάση του αρσενικού να εναλλάσσει ερωτικούς συντρόφους, μειώνει τη βιολογική έλξη του για τα άτομα του άλλου φύλου. Αλλά αυτό μου ακούγεται λίγο οξύμωρο.
Στη δεύτερη περίπτωση, ο άντρας που "τιμά τα παντελόνια του" είναι αυστηρά μονογαμικός. Εδώ δε διαφωνώ και πολύ.

Η ανδροκρατούμενη μας κοινωνία, που όσο και να λυσσάει ο φεμινισμός, ήταν-είναι-και θα είναι ανδροκρατούμενη, θέλει τον άντρα λιγότερο συνεπή αναφορικά με τις δεσμεύσεις, λιγότερο συναισθηματικό, "το μάτι μας να παίζει....", και άλλα πολλά τέτοια όμορφα, τα οποία όταν ενώνονται σε ανδρική φιγούρα, συνθέτουν έναν μάγκα, ενώ όταν ενώνονται σε γυναικεία φιγούρα, συνθέτουν μια πουτανάρα.
Από την άλλη όμως, η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Έτσι όταν εντέλει επέρχεται το μοιραίο, και τη βάζουμε την κουλούρα αλλάζει το πράγμα.
Στην τελική λοιπόν κρίση, το κατ'εξοχήν θύμα, θηλυκό, από θύμα γίνεται θύτης και "τον τυλίγει", ενώ ο ευνοημένος από τις κοινωνικές συνθήκες, αρσενικός, "τυλίγεται σε μία κόλλα χαρτί". Τώρα το αν θα παραμείνει από εκεί και πέρα πιστός στους ιερούς όρκους είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.

Εν πάσει περιπτώσει λοιπόν, το απόφθεγμα του Φρόυντ, έχει μία βάση. Η βάση του έγκειται στο γεγονός ότι, η παράλληλη ύπαρξη ερωτικών συντρόφων, μπορούν να αποτελούν στοιχείο έλλειψης αυτοεκτίμησης, ίσως και κατωτερότητας. Ενδέχεται εμείς οι άντρες να κοιτάμε κάτι καλύτερο, ανώ έχουμε ήδη κάτι καλό δίπλα μας, μόνο και μόνο για να επιβεβαιωνόμαστε για την αξία μας. Αλλά για να χρειαζόμαστε την άνωθι επιβεβαίωση, σημαίνει ότι έχουμε χαμηλή αυτοεκτίμηση. Το αρσενικό ήθισται να έχει το ρόλο του κυνηγού, κάτι που δεν είναι τυχαίο. Η διαρκής αναζήτηση προσοχής, από το άλλο φύλο, μπορεί να δικαιολογηθεί από μία υποσυνείδητη ανάγκη για να ανάδειξη του εγώ του καθενός μας. Οι πολλοί ερωτικοί σύντροφοι αντιμετωπίζονται σαν "απάτητη κορφή" που πρέπει να κατακτηθεί. Όσο όμως ανεβαίνεις ψηλότερα για την κορυφή, τόσο αραιώνει ο αέρας και οι κίνδυνοι..... λιποθυμίας είναι αρκετοί.
Έτσι λοιπόν είτε είναι βιολογικό είτε ψυχολογικό (στηρίζω τη δεύτερη άποψη) το ζήτημα, σίγουρα η απάντηση πρέπει να δωθεί, αφού ερευνηθούν προσεκτικά και οι γυναικείες συμπεριφορές, τόσο από βιολογικής άποψης (εύκολο) όσο και από ψυχολογικής (ΑΔΥΝΑΤΟ).

Τέλοσπαντων. Και η φιλοσοφία τελικά, έχει τα καλά της όταν την καταπιάνεσαι υπεύθυνα και με φειδώ.
Θέτοντας τον εαυτό μου στους μονογαμικούς (κορίτσια πληροφορίες εντός...) οφείλω να ομολογήσω ότι μπορώ να αντιληφθώ τα παράπονα των γυναικών στις ημέρες μας. Σίγουρα η "πουτανιά" δεν περιορίζεται μόνο στο να περιγράφει γυναικείες συμπεριφορές, όσο και αν κάνουμε εμείς οι άντρες ότι μπορούμε για να το αποδείξουμε. Κι εμείς γινόμαστε μεγάαααααλες πουτάνες κάποιες φορές, και να μου επιτρέψεται να πω ότι γινόμαστε συχνότερα απο τις γυναίκες.


διαβάστε περισσότερα "Φίλος με τη σοφία"

Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

Το Corpus Cristi, μας έβγαλε την πίστη!

Στην Ελλάδα  του 2012 όπως ξέρετε, θεωρούμε ΑΚΟΜΑ μοντέρνο και in να ξεκατινιαζόμαστε σε θέατρα, πλατείες και (ΦΥΣΙΚΑ...) τηλεπαράθυρα για θρησκευτικά θέματα. Η προαιώνια μάχη ανάμεσα σε συντηρητικούς και προοδευτικούς, που σταμάτησε σε όλες τις πολιτισμένες κοινωνίες τυο κόσμου καμιά εκατοστή χρόνια πριν, αφότου εγκαταστάθηκαν συνταγματικά, η Δημοκρατία και η Ανεξιθρησκεία, στην χώρα μας φωνάζει βροντερό παρόν, κουφαίνοντας τις κραυγές μας για αυτοσυγκράτηση και αποδοχή των διαφορετικών κοσμοθεωριών και ιδιοσυγκρασιών.

Τελευταία πράξη του δράματος παίζεται στο Χυτήριο, μία αποθήκη στο Γκάζι που την ξαράχνιασαν την έβαψαν και την έκαναν θέατρο, όπου όλο το αφάν γκατέ της ελληνικής κοινωνίας (βλ. ρασοφόροι, θεούσες, ψετοκουλτουριάρηδες, τηλεαστέρες κτλ.) κονταροχτυπιούνται με τη... διακριτική παρουσία των ΜΑΤ, για τον αν ο καλός Χριστούλης είναι gay ή όχι!

Σκεφτείτε το σφαιρικά. 2012 χρόνια μετά την γέννηση Του, εμείς ακόμα μαλώνουμε για το αν ήταν gay ή όχι. Δεδομένης βέβαια της αποκήρυξης της ομοφυλοφιλίας από την εκκλησία μας (αλήθεια αν ο Θεός δε θέλει τους gay, γιατί τους κάνει έτσι;;;;), οι σταυροφόροι του 21ου αιώνα, άφησαν τις γαλέρες στη μαρίνα του Φλοίσβου, και με μία εικόνα ή σημαία ή βυζαντινό λάβαρο ή παλούκι anyway, τράβηξαν για Γκάζι, για να υπερασπιστούν, ως νέοι οπλαρχηγοί του 1821, τα ιερά και τα όσια αυτού του τόπου. Εκεί βρήκαν όλη τη σύγχρονη  νεοελληνική διανόηση μαζεμένη και φυσικά απηυδισμένη από τον τόσο μαζεμένο φασισμό. Ιερά τέρατα της ελληνικής τηλεόρασης όπως η Βάσια Παναγοπούλου (Μαρίκα Κοτοπούλη), ο Λαέρτης Βασιλείου (Κάρολος Κουν) και η Λίλα Καφαντάρη (Μελίνα Μερκούρη) πρόταξαν τα στήθη τους, αλαλάζοντας την αηδία τους, για το πόσο φιμώνεται καθημερινά η τέχνη στην Ελλάδα, και πόσο η καλλιτεχνική πένα βρίσκει εμπόδιο στο ράσο του καλόγερου ή στο θυμιατήρι του παπά.
Το αποτέλεσμα;;;;;  Πιο αναμενόμενο δε μπορούσε να είναι....
ΜΑΤ-ΧΗΜΙΚΑ-ΞΥΛΟ! Το τρίπτυχο της νεοελληνικής επιτυχίας. Η standard τριάδα στο στοίχημα. Κάτι σαν Πατήρ-Υιός-Άγιο Πνεύμα, αλλά στο πιο νεοελληνικό.

Κατ'αρχάς, για να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.
Το έργο είναι αυτό... Αφού τα κανάλια απλά λένε για "ένα θεατρικό που βγάζει τον Ιησού πούστη" καλό είναι κάποια στιγμή να το περιγράψουν όλο. Δεν ανεβαίνουν 5 τρελοί στο σανίδι επαναλαμβάνοντας για δυόμιση ώρες: "ο Ιησούς τον παίρνει"...Έχει κι άλλο!
Σε αυτό θεατρικό έργο, στο οποίο μην περιμένετε να δείτε ηθοποιούς ντυμένους με ρούχα εποχής, σταυρώσεις, αποκαθηλώσεις κτλ., αφού είναι διασκευασμένο και προσαρμοσμένο στον 21ο αιώνα, ο GAY σκηνοθέτης Terrence McNally, ουσιαστικά τη λέει στους ομοφοβικούς και στους παπάδες, για τη καθημερινή κατακραυγή των ομοφυλοφίλων στην Αμερική. Είναι μια παράσταση που προκάλεσε πολλές αντιδράσεις όπου και αν παίχτηκε, και σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα ακυρώθηκε το ανέβασμα της. (Στην Ελλάδα καθάρισαν τα ΜΑΤ πάντως...)
Εν καιρώ κρίσης στην Ελλάδα τα περισσότερα θέατρα είναι άδεια. Καλώς ή κακώς η κρίση έχει τρελάνει και την Τέχνη, και ο πολιτισμός (ή έστω η νεοελληνική εκδοχή του), προσπαθεί με νύχια και με δόντια να βρει έσοδα και να πάρει ένα κομμάτι από το φτωχό (χρηματικά) ελληνικό κοινό. Στην προσπάθεια του αυτή, η ιδιοκτήτρια του Χυτηρίου, Βάσια Παναγοπούλου,(που δεν είναι και καμιά ηθοποιάρα....) είχε μία λαμπρή ιδέα. Βλέποντας τις αντιδράσεις του θρησκευόμενου κόσμου, όπου κι αν ανέβηκε η παράσταση, σκέφτηκε "ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ... Αφού δεν πατάει ψυχή στο θέατρο μου, για να με δει να παράγω πολιτισμό, θα βρω κι εγώ ότι πιο βλάσφημο κυκλοφορεί στη διεθνή αγορά, θα το μεταφράσω στα Ελληνικά, θα τρέξουν παπάδες και χρυσαυγίτες να με αφορίσουν-δείρουν-κάψουν στην πυρά, θα γίνει σούσουρο και θα περάσει προσοδοφόρα, μία ακόμη δύσκολη οικονομικά, χρονιά. Α και στο τέλος θα γυρνάω από κανάλι σε κανάλι να απηυδίζω γενικά με εύρος βδελυγμίας από ακροδεξιά κόμματα μέχρι ταλιμπανίστικες συμπεριφορές στη σύγχρονη Ελλάδα του 21 ου αιώνα"
Το timing σωστότατο! Και από την άποψη των οικονομικών συγκυριών, και από την άποψη των πολιτικών μετασχηματισμών. Αν το έκανε δύο χρόνια πριν, που η Χρυσή Αυγή ήταν ανύπαρκτη, δεν θα άνοιγε ρουθούνι! Και συν τοις άλλοις, δε θα τις διαφήμιζαν το θέατρο ΤΖΑΜΠΑ, όλα τα κανάλια, μη σου πω και τα ΜΑΤ. 
Μη ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα, όσο πιο ακραίος και καυστικός γίνεσαι, τόσο πιο καλλιτέχνης είσαι. Για παράδειγμα, αν είχε παρουσιάσει τον Ιησού να δίνει πίπα στον Ιούδα επι σκηνής, θα την είχαμε αναγάγει και σε λαμπρή εθνομητέρα της τέχνης.

Από την άλλη πλευρά, η Χρυσή Αυγή ανέβασε έξω από το θέατρο, το δικό της έργο, με τίτλο: "Γελάστε με τα καραγκιοζιλίκια μας". Όσο κι άν έδενε οπτικά το μαύρο του ράσου, με το μαύρο του Χρυσαυγίτη, το αποτέλεσμα, αν δεν ήταν βίαιο και τραμπουκίστικο, θα ήταν για πολλά γέλια. Ούτε που πέρασε από το μυαλό τους, να κάνουν επίσημη καταγγελία περι βλασφημίας, με τον οποίο νόμο πριν λίγο καιρό είχαν συλλάβει (ευτυχώς προσωρινά) τον πιτσιρικά που έκανε τον Παϊσσιο-Παστίτσιο. Σου λέει αφού δεν γέλασαν αρκετά οι νεοέλληνες με την υπόθεση Παστίτσιου, αυτή τη φορά θα το φυσάνε και δε θα κρυώνει. Και δώσ'του οι Εθνικοί Ύμνοι έξω από το θέατρο, και δώσ'του τα λιβανιστήρια και στο τέλος ξύλο (αλήθεια πως συνδέονται όλα αυτά;;;;).

Την άλλη μέρα βέβαια (δράση-αντίδραση) σκάσανε μύτη και οι ευαίσθητοι καλλιτέχνες (αναρχικοί) έξω από το θέατρο, πριν την ώρα της πρεμιέρας, για να υπερασπιστούν την ελευθερία του λόγου (για να παίξουν ξύλο με τους χρυσαυγίτες). Εξ'ου και οι 35 προσαγωγές κτλ.

Τέλοσπαντων. Ασχολούμαστε με μπούρδες.... Όσο λιγότερη σημασία δίνουμε σε φονταμενταλιστές και ψευτοκουλτουριάρηδες, τόσο πιο ανεκτή θα είναι η ζωή μας στην Ελλάδα. Με έχουν κουράσει πάρα πολύ και οι μεν και οι δε.
Πιστεύω στο Θεό αλλά δεν παίζει να πάρω κοντάρι και να αρχίσω να κοπανάω όποιον είτε δεν πιστεύει είτε θέλει να σατιρίσει τα πιστεύω μου. Και από την άλλη αυτό το κολπάκι με την αρνητική διαφήμιση πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσει. Αλλά βλέπεις, όταν τηλεαστέρες αγοράζουν θέατρα, και αυτό αναγάγονται σε καλλιτέχνες υψηλού βεληνεκούς, λογικό είναι να χρησιμοποιούν τηλεοπτικές πρακτικές για να ανεβάζουν τα έσοδα τους....
Και η αλήθεια κάπου στη μέση...

Υ.Γ. 1: μαζέψτε τον Τατσόπουλο και τον Παναγιώταρο από τα κανάλια! Αν συνεχίσουν έτσι, θα πιστέψω κι εγώ ότι δεν υπάρχει Θεός.
Υ.Γ. 2: Ο Ιησούς, πέρα από το "τι μου κάνεις Ιούδα μου", έλεγε και "ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ"!
Υ.Γ. 3: επανάληψη το Υ.Γ. 2 για να το καταλάβουν ορισμένοι!
διαβάστε περισσότερα "Το Corpus Cristi, μας έβγαλε την πίστη!"

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

Έρχεται ο Μπιτσιμπιτσίδης....

Δεν εννοώ φυσικά τον αυθεντικό Μπιτσιμπιτσίδη από Της Ελλάδος τα παιδιά, αλλά σουρεαλιστικά σκεπτόμενος και προσαρμοζόμενος σαν χαμαιλέωντας στις ανάγκες των καιρών, προσαρμόζω την επίσκεψη Μέρκελ και το αλαλούμ που τη συνόδεψε, στις καταστάσεις που προφητικά περιγράφηκαν καμιά εικοσαετία πριν, στην εν λόγω σειρά.

Η βασιλομήτωρ έσκασε μύτη στο Ελ. Βενιζέλος το πρωί τις Τρίτης, και ξαφνικά η Ελλάδα διασπάστηκε σε διάφορα παράλληλα σύμπαντα.
Το πρώτο σύμπαν περιελάμβανε τα μέρη από τα οποία θα διερχόταν η αυτου εξοχότης, τα οποία μόνο Ελλάδα δε θύμιζαν. Καθαρά (και ελεύθερα από παρκαρισμένα αυτοκίνητα) πεζοδρόμια, φρεσκογυαλισμένοι τσολιάδες, απαστράπτωντες αστυνομικοί, δέντρα και γαλήνη. ΣΩΣΤΗ ΕΥΡΩΠΗ! Φήμες λένε ότι υπήρχε σχέδιο για εκτροπή του Κηφισού, προς τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, για να μπορεί η Ανγκέλα να κάνει βόλτα, ίσως και ράφτινγκ, στις όχθες του, και να θυμίζει το σκηνικό περισσότερο Γερμανία. Όταν όμως συνειδητοποίησαν πόσα ρέματα έπρεπε να ξεμπαζώσουν, άλλαξαν γνώμη οι διάνοιες και διέταξαν τους τσολιάδες να ξαναγιαλυστούν μήπως η αντανάκλαση στο τσαρούχι στραβώσει τα μάτια της Αυτοκράτειρας και δε βλέπει καλά τα χάλια μας.
Χέρι χέρι λοιπόν περπάτησε/καθηγιάσε, την Ηρώδου Αττικού με το φύλακα άγγελο της Αντώνη Σαμαρά, στο πλάι της.
Έγκριτη πηγή από το Μαξίμου, αναφέρει ότι ο Αντώνης στεκόταν εσκεμμένα αριστερά της καθ'όλη τη διάρκεια της επίσκεψης, για να τη βλέπει με το δεξί μάτι, αφού το αριστερό παραμένει γκαβό από την αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς λίγες ώρες πριν την προηγούμενη σύνοδο κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών και του Παππούλια.
Σημαιοστολισμένοι χώροι, πατριωτικά εμβατήρια, φρεσκοξυρισμένοι υπουργοί, και χαζοχαρούμενες ερωταπαντήσεις συνέθεσαν το πανηγυρικό κλίμα μέσα στο οποίο άρχισε και τέλειωσε η κάθοδος της διαγαλαξιακής βασίλισσας στα κάτεργα του διαστήματος.
Αυτό ήταν το ένα παράλληλο σύμπαν.

Το δεύτερο παράλληλο σύμπαν ήταν κάποιες εκατοντάδες μέτρα μακριά από το πρώτο (5 λεπτά μετρημένα με τα πόδια) όπου όλες οι νεοελληνικές συνήθειες ξεδιπλωνόταν περήφανες, γεμίζοντας το πρωινό μας με ωρες χαλάρωσης και εθνικής υπερηφάνειας.
Διαδηλωτές στο Σύνταγμα,ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ/ΠΑΜΕ/Αναρχικοί και σποραδικοί Έλληνες με τη γαλανόλευκη παραμάσχαλα,  ξύλο και χημικά, ένας ξέμπαρκος γυμνός, λεωφορεία και τρόλει ούτε για δείγμα, οι μισοί συρμοί του Μετρό κλειστοί και πάει λέγοντας.
Το κλίμα ήταν και εκεί πανηγυρικό. Καμιά εκατοστή προσαγωγές, καμιά 10αριά συλλήψεις, ένας Αστυνομικός με ρήξη σπλήνας, κάτι τραυματίες διαδηλωτές και η Ευρώπη που παρουσίαζε στη Μέρκελ σύσσωμη η καθεστηκυία τάξη της ελληνικής δεξιάς, κατέρρευσε σαν πύργος από τραπουλόχαρτα, στις όχθες της Ταύλάνδης μετά το Τσουνάμι.

Η Μέρκελ δε βράδιασε στην Ελλάδα, αφού κατά τις επτά το απόγευμα, πήρε το πρώτο αεροπλάνο της Lufthansa που βρήκε παρκαρισμένο στο αεροδρόμιο, και την έκανε για Wuppertal, όπου πήγε να γνωρίσει τους πραγματικούς Έλληνες ή τουλάχιστον αυτούς που πλησίαζαν περισσότερο στο πρώτο παράλληλο σύμπαν.
Οι Έλληνες του δεύτερου σύμπαντος, που αν κατάλαβα καλά κατέβηκαν να ακούσουν από κοντά τον Μεγάλο Γκουρού της ενωμένης Ευρώπης, κάπως αργά, συνειδητοποίησαν ότι τζάμπα κατέβηκαν και ότι η γαϊδάρα ούτε ένα βλέφαρο δεν τους έριξε. Πόσο μάλλον να βγάλει και λόγο στην κεντρική πλατεία της χώρας μας.
Έτσι είναι μωρέ αυτοί οι μεγάλοι ηγέτες...Όταν είναι βουλευτές μιλάνε μέχρι και στην Κωλοπετινίτσα, κι όταν εκλέγονται, η σκέψη και μόνο να συναναστραφούν με το χύδην όχλο, αρκεί για να καταπιούν καμιά δεκαριά Dettol μαζί με τις συσκευασίες.

Τώρα πέρα από την πλάκα! Γιατί κατέβηκαν στο Σύνταγμα να διαδηλώσουν; Ειλικρινά πίστευαν ότι θα την πετύχουν να βγαίνει από το Μετρό ή ήλπιζαν ότι θα πεταχτεί στα Public για καφέ στο Roof Bar;
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι εκείνη τη συγκεκριμένη μέρα θα τους άφηνε η Αστυνομία να πλησιάσουν το Μαξίμου! (επιστημονική φαντασία...)
Κάποιοι άλλοι λένε ότι ήθελαν να περάσουν το μήνυμα ότι δεν είναι ευπρόσδεκτη στην Ελλάδα!
ΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΛΑ....... Μέχρι τώρα η Μέρκελ πίστευε ότι οι Έλληνες πίνουμε νερό στο όνομα της και μετά τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των σωματείων, με μεγάλη της λύπη, συνειδητοποίησε ότι δεν τη χωνεύουμε! Γι'αυτό έφυγε την ίδια μέρα άλλωστε... Αρχικά σκόπευε να κάτσει και το βράδυ και επί τη ευκαιρία να πεταχτεί και στα Εξάρχεια για ένα ρακόμελο και λίγη πολιτική συζήτηση με τους εκεί διανοούμενους και αγωνιστές, αλλά αφού είδε τα στίφη των Ελλήνων που μαζεύτηκαν στο Σύνταγμα για να την αποδοκιμάσουν, αρκέστηκε σε ζεστό φραπέ στο αναψυκτήριο του εθνικού κήπου, με κάτι χλεχλέδες της ΔΑΠ/ΝΔΦΚ.

Όπως και να'χει είτε ήρθε η Μέρκελ, είτε όχι, δεν αλλάζει κάτι στην Ελλάδα. Η Ελλάδα που της παρουσίασε η κυβέρνηση απλά δεν υφίσταται, όπως δεν υφίσταται και η Ελλάδα που προσπάθησαν να παρουσιάσουν οι διαδηλωτές (ντυμένοι και μη) στο Σύνταγμα.
Η Μέρκελ, ως γνήσια Χριστιανοδημοκράτης (κοινώς Γερμανίδα δεξιά), ήρθε να υποστηρίξει τον ομοϊδεάτη της, απευθυνόμενη αποκλειστικά και μόνο στους ψηφοφόρους της ΝΔ. Ουσιαστικά όποιος έβλεπε προσεκτικά τη μάπα του πρωθυπουργού όταν στεκόταν δίπλα του, έβλεπε το "σας είχα πει προεκλογικά ότι το αφεντικό μας αγαπάει" βλέμμα του.

Υ.Γ. 1: θεωρώ προσβολή να παίζει ο εθνικός ύμνος της Γερμανίας στην χώρα που το '42 για να μην ακούγεται, ΧΥΘΗΚΑΝ ΠΟΛΛΑ ΚΙΛΑ ΑΙΜΑ!
Υ.Γ. 2 οι γυμνοί διαδηλωτές (streakers) είναι ξεπερασμένοι σε όλο τον κόσμο εκτός από τη σεμνότυφη Ελλάδα...
Υ.Γ. 3 την επόμενη φορά που θα έρθει ΠΡΕΠΕΙ όλο το υπουργικό συμβούλιο να την υποδεχτεί με πέδιλο και άσπρη κάλτσα, για να δει αυτή τι τραβάμε κάθε καλοκαίρι με τους υπηκόους της...!
διαβάστε περισσότερα "Έρχεται ο Μπιτσιμπιτσίδης...."

Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012

Where Have You Been?????

Πάει κοντά ένας χρόνος από την τελευταία δημοσίευση, και έχουν αλλάξει πολλά πράγματα από τότε, τόσο στην Αθήνα, που διαμένω, όσο και γενικότερα στην Ελλάδα!
Γελάσατε;;;;; Καλά κάνατε! Τίποτα δεν άλλαξε στις ζωές μας. Αν εξαιρέσεις τα όλο και λιγότερα λεφτά που καταλήγουν στα χέρια μας, και την κορυφή του παγόβουνου(που πλέον έχει γαλαζοπράσινη τόνο με αριστερά ψεγάδια), στο οποίο αργά η γρήγορα θα προσκρούσει η σύγχρονη Ελλάδα, όλα τα υπόλοιπα κυλούν ΑΝ-ώμαλα στη ψωροκώσταινα.

Τα απογεύματα μας πλέον διασκεδάζει ο εθνικισμός με τους γραφικότατους εκπροσώπους του, οι υπερ-δημοκράτες των υπολοίπων κομμάτων που αηδιάζουν με την πρώτη ευκαιρία με τις "φασιστικοφασιστοφασιστικές" πρακτικές του, και φυσικά ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής, που ήρθε κι έδεσε στο κουτί των νεο-ελληνικών θαυμάτων, που στολίζει τα απανταχού σκρίνια (στην Ελλάδα βάζουμε και σεμε από πάνω για να το κάνουμε ακόμη πιο ελληνικό).

Ο καιρός, που διάγει μια φάση ανάμεσα σε υπερρεαλιστική νιρβάνα και μετατραυματικό σοκ, δε λέει να έρθει στα συγκαλά του, και τα τριαντάρια δίνουν και παίρνουν Οκτώβρη μήνα. Αυτό βέβαια μόνο κακό δεν είναι (μην τα βλέπουμε κι όλα μαύρα πια....) γιατί εκεί που θα πάει το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, μας βλέπω να γινόμαστε νομαδικός λαός (ως γνήσιοι απόγονοι των Δωριέων) και να τραβάμε νοτιότερα, προς Νείλο μεριά. Εκεί βέβαια δε πρόκειται να τη βγάλουμε καθαρή ως Χριστιανοί, αφού τα "λουλούδια" της αραβικής άνοιξης, πετσοκόβουν οτιδήποτε δε φοράει μπούρκα ή δεν γονατίζει 3456875864765 φορές την ημέρα προς την Μέκκα.

Μαύρα λοιπόν τα μαντάτα για την νότια πλευρά της Ευρώπης, που όσο και αν περνάνε τα χρόνια δείχνει ότι όλη της τη φαιά ουσία την ξόδεψε στην αρχαιότητα, και τώρα δεν της έχει μείνει τίποτα παρά πέτρα πάνω σε πέτρα, και γύρω γύρω βορειοευρωπαίους τουρίστες, να ξοδεύουν την φαιά ουσία που τους είχε περισσέψει από την εν λόγω αρχαιότητα.

Η νέα μας κυβέρνηση ακολουθεί τη δοκιμασμένη πολιτική της απερχόμενης (με τη σύμπραξη της), το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. το κάναμε αξιωματική αντιπολίτευση (Θου Κύριε...), το ΚΚΕ μας απειλεί ότι θα μετεγκατασταθεί στα γραφεία του ΛΑ.Ο.Σ. για να νοσταλγούν μαζί τις αίγλες του παρελθόντος, και φυσικά η Χρυσή Αυγή μας υπόσχεται σκηνές άπειρου γέλιου μέσα και έξω (μπορεί και κάτω...) από τα έδρανα της Βουλής.

Μπάλα σταματήσαμε να βλέπουμε, αφού η μπάλα που παίζεται στην Ελλάδα πλέον ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΤΑΙ. Καλά που υπάρχει το Champions League για να βλέπουμε λίγη καλή μπαλίτσα, και μόνο στους αγώνες που δεν παίζει ο Ολυμπιακός. Στο μπάσκετ η ίδια ομάδα πήρε το πανευρωπαϊκό "με καμία κυβέρνηση", και το μόνο που αποκόμισα από όλο αυτό ήταν το: "ΕΕΕΕΕΕ, ΟΟΟΟΟΟ, σηκώσαμε το κύπελλο σε χώμα ελληνικό"
διαβάστε περισσότερα "Where Have You Been?????"