Ασκητική

"Είμαι ένα πλάσμα εφήμερο, αδύναμο, καμωμένο από λάσπη κι ονείρατα. Μα μέσα μου νογώ να στροβιλίζουνται όλες οι δυνάμες του Σύμπαντου."

Ν. Καζαντζάκης

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

Φίλος με τη σοφία

Καιρό έχω να φιλοσοφήσω. Αυτοαναλώνομαι συνήθως στο να προσπαθώ να γελοιοποιήσω τους πάντες και τα πάντα, αρνούμενος να αράξω στην αιώρα μου, με ένα τσαμπί σταφύλια στο χέρι, και απλά να κοιτάω το ταβάνι, φωνάζοντας οτιδήποτε μου έρχεται στο μυαλό. Κάτι σαν αρχαιοελληνικό συμπόσιο, χωρίς το ομοφυλοφιλικό κομμάτι του προγράμματος.

Κι όμως, ακόμη κι εγώ, ένα κομμάτι κρέας που νομίζει ότι μπορεί να αστειεύεται και να πιάνει στο στόμα του παπάδες, πολιτικούς και καλλιτέχνες, ακόμα κι εγώ λοιπόν, ώρες ώρες νιώθω την κουλτούρα να μου γαργαλά τις φλέβες και τη φιλοσοφία να ανεβαίνει από το στομάχι μου προς τον οισοφάγο, σαν χαλασμένο βρώμικο. Ε ναι! Αμπελοφιλοσοφώ κι εγώ ενίοτε διερωτώμενος για τα μεγάλα και άλυτα μυστήρια τις ανθρωπότητας, επιδιώκοντας να ρίξω λίγο φως στις πιο σκοτεινές γωνιές της ύπαρξης και στα δαιδαλώδη σοκάκια της ψυχής. Αφού φιλοσοφήσω αρκετά βέβαια, τρώω παγωτό και βλέπω ειδήσεις στο MEGA (ταβανόπροκα στο μάτι....)για να έρθω στα συγκαλά μου.

Σήμερα θα φιλοσοφήσω μέχρι τα μπούνια, τόσο πολύ,  που αν φιλοσόφιζα λίγο παραπάνω, θα μου έδιναν από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. μία συνιστώσα να την κάνω ότι θέλω.  Αλλά δε θα την έπαιρνα γιατί η μητέρα μου ανέκαθεν μου έλεγε να μην παίρνω πράγματα από ξένους.

Κι όσο αμήχανα, ψάχνω το θέμα για το οποίο θα φιλοσοφώ για το επόμενο μισάωρο, γιατί δεν αρκεί μόνο να θες να φιλοσοφ'ησεις αλλά να' χεις κι ένα θέμα, όχι γενικά και αόριστα (αν μπορείς να φιλοσοφείς γενικά κι αόριστα βάλε υποψηφιότητα στις επόμενες βουλευτικές ή γράψου σε ΜΚΟ ανθρωπίνων δικαιωμάτων!), όσο αμήχανα ψάχνω το θέμα λοιπόν,συνειδητοποιώ ότι ο  ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΟΣ ραδιοφωνικός σταθμός ελληνικής έντεχνης και ψιλολαϊκής μουσικής (κουλτουριάρικος κοινώς) που ακούω εδώ και κανένα 4ωρο σήμερα το βράδυ, έχει βάλει μια playlist και απλά παίζει τραγούδια, το σποτάκι του σταθμού και διαφημίσεις. Όλως τυχαίως είχε πάρει το μάτι μου τις μετρήσεις ραδιοφωνικής ακρόασης στην Αθήνα, έναν ή δύο μήνες πριν, κι ο συγκεκριμένος ήταν....πρώτος! Συμπεράσματα:
α) Σαν ακροατές είμαστε ζώα.... Μας αρκεί μια playlist για να αναδείξουμε ένα σταθμό σε πρώτο σε ακροαματικότητα. Ο ραδιοφωνικός σταθμός που σέβεται τον εαυτό του, δεκαοχτώ με είκοσι ώρες το εικοσιτετράωρο πρέπει να μεταδίδει ΕΚΠΟΜΠΕΣ! You know εκπομπές;;;; Αυτό που προσλαμβάνουμε έναν υπάλληλο, του δίνουμε κάποια χρήματα και χαζολογεί ή φιλοσοφεί, παίζοντας παράλληλα και όμορφα τραγούδια....
β) Από τη στιγμή που πάιζεις μία Playlist εδώ και 4 ώρες, γιατί βάζεις διαφημίσεις ανάμεσα;;;; Δεν έχεις να πληρώσεις συντελεστές εκπομπής για να δικαιολογείς έξοδα ρε ιδιοκτήτη του σταθμού;;; Πως την έχεις δει δηλαδή;;;  Θα τα παίρνεις εσύ από τους χορηγούς, κι όταν έρχεται η στιγμή να δώσεις κι εσύ, θα βάζεις playlists;;;; ΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΠΟΥΠΟΥΛΑ ΣΤΑ FM....
γ) Η τηλεόραση στα ΜΜΕ είναι ο πρώτος διδάξας, και τα υπόλοιπα απλά την ακολουθούν όπως τα παπάκια την μαμά πάπια... Όταν ρίχνει το επίπεδο η τηλεόραση, είναι σαν να εκπαιδεύει το κοινό σε χαμηλότερα standards. Κι έτσι αργότερα, το έτοιμο και ολιγαρκές κοινό ανέχεται και το χαμηλό επίπεδο στο ραδιόφωνο, τις εφημερίδες και τα λοιπά!

Κλείνει η παρένθεση! Πιστεύω ότι βρήκα το φιλοσοφικό θέμα που έψαχνα για να του αλλάξω τα πετρέλαια, απόψε το βράδυ. And the winner is.................... (ήχοι από τύμπανα και ταμ-ταμ)
Ο ΦΡΟΫΝΤ!
Και όχι γενικά ο Φρόυντ, αλλά ένα απόφθεγμα του στο οποίο αυτολεξεί ανέφερε: "Το πραγματικό αρσενικό είναι μονογαμικό"

1, 2, 3... ΠΑΜΕ: "τι λες ρε αγάμητε, παλιαδερφή, κρυόκωλε γερμαναρά (αυστριακέ αλλά το ίδιο είναι), που κατεβήκατε από τα δέντρα και μάθατε να φιλοσοφείτε, ψευτοκουλτουριάρηδες, ψυχοπαθείς με ψυχοφάρμακα και ζουρλομανδύες, τράβα ρε να βάλεις καμιά κάλτσα με πέδιλο και να κυλιστείς στα χορτάρια, που μου κατεβήκατε από τα βουνά και θα μας κόψετε και το φίκι-φίκι...
Το έβγαλα από μέσα μου, απέδειξα ότι είμαι και γονιδιακά Έλλην, και πάμε παρακάτω...

Το απόφθεγμα αυτό υπέπεσε στην αντίληψη μου λίγες μέρες πριν, με τη μορφή εικόνα ανερτημένης στο facebook, από φεμινίστρια χρήστη.
Μπορώ να υποθέσω με ασφάλεια ότι η εν λόγω μονογαμικότητα δεν αναφέρεται στο θεσμό του χριστιανικού γάμου (αφού ο Φρόυντ ήταν άθεος) αλλά γενικά στη μονογαμία. Κοινώς καθώς είχε βουτήξει στα αβαθή της ανθρώπινης ύπαρξης, και διακρίνοντας τα σερνικά απο τα άλλα, συμπέρανε ότι για να' ναι full straight το σερνικό θα πρέπει το πιστόλι του να το αδειάζει σε συγκεκριμένο πεδίο βολής. Η εναλλαγή πεδίων βολής μάλλον σε κάνει gay, για κάποιους λόγους.
Για να σοβαρευτώ λίγο. Η πρώτη απορία μου επί του θέματος είναι τι εννοεί λέγοντας "πραγματικό αρσενικό"; Το εννοεί βιολογικά; ή μήπως εννοώντας τον λεβέντη, τον αρρενωπό, τον Κούρκουλο που καίει τα υπάρχοντα του στην αυλή, το σωστό αρσενικό που τιμά τα παντελόνια του;
Στη πρώτη περίπτωση μάλλον πρέπει να συμβουλευτούμε έναν βιολόγο ή έναν γενετιστή ή τέλοσπάντων κάποιον των θετικών επιστημών, ο οποίος με μελέτες και πειράματα θα αποδείξει ότι η τάση του αρσενικού να εναλλάσσει ερωτικούς συντρόφους, μειώνει τη βιολογική έλξη του για τα άτομα του άλλου φύλου. Αλλά αυτό μου ακούγεται λίγο οξύμωρο.
Στη δεύτερη περίπτωση, ο άντρας που "τιμά τα παντελόνια του" είναι αυστηρά μονογαμικός. Εδώ δε διαφωνώ και πολύ.

Η ανδροκρατούμενη μας κοινωνία, που όσο και να λυσσάει ο φεμινισμός, ήταν-είναι-και θα είναι ανδροκρατούμενη, θέλει τον άντρα λιγότερο συνεπή αναφορικά με τις δεσμεύσεις, λιγότερο συναισθηματικό, "το μάτι μας να παίζει....", και άλλα πολλά τέτοια όμορφα, τα οποία όταν ενώνονται σε ανδρική φιγούρα, συνθέτουν έναν μάγκα, ενώ όταν ενώνονται σε γυναικεία φιγούρα, συνθέτουν μια πουτανάρα.
Από την άλλη όμως, η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Έτσι όταν εντέλει επέρχεται το μοιραίο, και τη βάζουμε την κουλούρα αλλάζει το πράγμα.
Στην τελική λοιπόν κρίση, το κατ'εξοχήν θύμα, θηλυκό, από θύμα γίνεται θύτης και "τον τυλίγει", ενώ ο ευνοημένος από τις κοινωνικές συνθήκες, αρσενικός, "τυλίγεται σε μία κόλλα χαρτί". Τώρα το αν θα παραμείνει από εκεί και πέρα πιστός στους ιερούς όρκους είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.

Εν πάσει περιπτώσει λοιπόν, το απόφθεγμα του Φρόυντ, έχει μία βάση. Η βάση του έγκειται στο γεγονός ότι, η παράλληλη ύπαρξη ερωτικών συντρόφων, μπορούν να αποτελούν στοιχείο έλλειψης αυτοεκτίμησης, ίσως και κατωτερότητας. Ενδέχεται εμείς οι άντρες να κοιτάμε κάτι καλύτερο, ανώ έχουμε ήδη κάτι καλό δίπλα μας, μόνο και μόνο για να επιβεβαιωνόμαστε για την αξία μας. Αλλά για να χρειαζόμαστε την άνωθι επιβεβαίωση, σημαίνει ότι έχουμε χαμηλή αυτοεκτίμηση. Το αρσενικό ήθισται να έχει το ρόλο του κυνηγού, κάτι που δεν είναι τυχαίο. Η διαρκής αναζήτηση προσοχής, από το άλλο φύλο, μπορεί να δικαιολογηθεί από μία υποσυνείδητη ανάγκη για να ανάδειξη του εγώ του καθενός μας. Οι πολλοί ερωτικοί σύντροφοι αντιμετωπίζονται σαν "απάτητη κορφή" που πρέπει να κατακτηθεί. Όσο όμως ανεβαίνεις ψηλότερα για την κορυφή, τόσο αραιώνει ο αέρας και οι κίνδυνοι..... λιποθυμίας είναι αρκετοί.
Έτσι λοιπόν είτε είναι βιολογικό είτε ψυχολογικό (στηρίζω τη δεύτερη άποψη) το ζήτημα, σίγουρα η απάντηση πρέπει να δωθεί, αφού ερευνηθούν προσεκτικά και οι γυναικείες συμπεριφορές, τόσο από βιολογικής άποψης (εύκολο) όσο και από ψυχολογικής (ΑΔΥΝΑΤΟ).

Τέλοσπαντων. Και η φιλοσοφία τελικά, έχει τα καλά της όταν την καταπιάνεσαι υπεύθυνα και με φειδώ.
Θέτοντας τον εαυτό μου στους μονογαμικούς (κορίτσια πληροφορίες εντός...) οφείλω να ομολογήσω ότι μπορώ να αντιληφθώ τα παράπονα των γυναικών στις ημέρες μας. Σίγουρα η "πουτανιά" δεν περιορίζεται μόνο στο να περιγράφει γυναικείες συμπεριφορές, όσο και αν κάνουμε εμείς οι άντρες ότι μπορούμε για να το αποδείξουμε. Κι εμείς γινόμαστε μεγάαααααλες πουτάνες κάποιες φορές, και να μου επιτρέψεται να πω ότι γινόμαστε συχνότερα απο τις γυναίκες.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου